از ابـتـدا آرام جـان مـا تـو هـسـتی            تا انـتـهـا ورد زبـان مـا تو هـسـتی
باید بـگـوئـیم از تو تا دنـیا بفـهـمـد            راه نـجـات مـردم دنـیـا تو هـسـتی

ما رفـته‌ایم از خانه امن تو بـیرون            چون طفل سرگردان ولی بابا تو هستی
دنـیا اگـر پـشت سـر هـم بـد بـیارد            غم در دل ما جا ندارد تا تو هستی
آقا میان شهـر بـویی از شما نیست            در روضه می‌گویم بیا اینجا تو هستی
ما روضه خواندیم و شنیدیم و تو دیدی            پس داغدار ظهر عاشورا تو هستی
در عمق این روضه صدای گریه آمد            یا مادرت زهراست آقا یا تو هستی
ای مـنـتـقـم بـرگـرد با داغ مـدیـنـه            تسکین درد مادرت زهرا تو هستی